Bazen behin neskato eder bat.Bere ama kapa gorri bat egin zion eta neskatoa beti eramaten zuenez, txanogorritxu izena jarri zioten.Egun batean bere ama eskatu zion amonari gozopil batzuk eramatea.Amona basoaren beste aldean bizi zen , eta ama ezkatu zion basoan ez gelditzea , oso arriskutzua zelako eta gainerotsoa hortiz zebilelako.txanogorritxu basoa zeharkatu behar zuen amonaren etxera heltzeko , baina neskatoa beldurrik ez zuen , bertan lagun asko topatzen zituelako: txoria , marigorringoak , urtxintxak...Bapatean otsoa ikusi zuen , oso handia zen , eta bere aurrean zegoen.Otsoa txanogorritxuri galdetu zion ea nora zijoan , bera erantzun zion amonaren etxera zijoala , eta otxoa neskatoa loreekin jolasten zegoen bitartean amonaren etxera abiatu zen.otsoa amonaren etxera heldu zenean , atea jo eta amona txanogorritxu zela pentsatuta ireki egin zion.Bitartean ehiztaria otsoa ikusi egin zuen.Sartu bezain pronto amona jan eta bere arropak jarri egin zituen.Txanogorritxu amonaren etxera heldu zen eta bere ohe ondoan zegoenean konturatu egin zen amona oso aldatuta zegoela.Neskatoa amonari galdetu zion oso begi handiak zituela eta otsoan erantzun zion , amonaren plantak eginez , hobeto ikusteko zirela.Geroago galdetu zion oso belarri handiak zituela eta berriz otsoa erantzun zion hobeto entzuteko zirela.Azken honetan neskatoa galdetu zion oso hortz handiak zituela eta otsoa neskato gainean ezarrita bera hobeto jateko zirela esan zion , neskatoa amona bezala ahoa barrura sartuta.Ehiztaria otsoa zerbaitetan zebilela susmatu egin zuenez , amonaren etxean sartu egin zen.Otsoa ohe gainean ikusi zuen , sabel beteta beteta zuela eta konturatu egin zen amona eta txanogorritxu sabel barruan zeudela.Ehiztaria aizto handi bat hartu eta otsoaren zabela moztu egin zuen txanogorritxu eta amona salbatuz.Biak bizirik zeuden eta otsoaren zabel barruan harri mordoak jarri zituen.Otsoa edaria zuenez ibaira habiatu zen eta harrien pisua zela eta ibaira erori egin zen.
txanogorritxu eta amona kriston ikara hartu zuten , baina bizirik zeuden.Honen ondorioz txanogorritxuk amak esandakoa bete egiten zuen beti eta inoiz ez zen berriro gelditu basoan.

Alde onak: oso politak eta dibertigarria dira, pozik egongo gara, kukumar desberdin daude eta festa haundia eginten da



Alde txarrak: eguraldi txarrak, asjo jendea dauden,

Euskal pilota, euskal haerriko kirolik ospetsuena dela esan desakegu. duela urte asko hasitako kirola da eta haimbat aldaketaren ondorioz oraingo eukal pilota jokora heldu gara.
Pilota joko hau frontoi batean jalasten da. Eta ezugarri berezi batzuk ditu. Adibidez frontoiaren pareta zentralean beheko eta goiko partean burdinezko xafla batzuk daude, pilotariek xafla horiek golpatzen dituztenean soinu bat sortzen dute eta ondorioz kampora jokoa zalatzen da.
Beste paretan zembakiz adierazitako kaleak daude honek jokalarien koka pena adierasten du. pilotariek goiko aldean , erdian edo behean kokatzen dira.
pilotarien arropa ere desberdina da. Beste kirola batzuekin komparatuz euskal herrian oso ospetzua eta erabilia jokalaria gustien artean.
Bitxitasun hauek direla esta euskal pilota oso famatua bihurtu egin da.